adam kadmon adam kadmon
123
BLOG

Witryna Poetów nr 12

adam kadmon adam kadmon Kultura Obserwuj notkę 1

 Tym się zajmuję ( także ) w innych okolicznościach przyrody, w których nie działa cenzura. Chwała Panu , takie  są.

Ludmiła Janusewicz jest znaną poetką  pomorską, prezeską koszalińskiego oddziału ZLP. Lipskiej  przedstawiać nie trzeba.

 

====================================================

 

Nierozmowność – Ludmiła Janusewicz
—————————————————

gdyśmy tak
nierozmowni
nie ma mnie
nie jestem sobą
słowa od ciebie
mniej mnie
obchodzą

 

 

Choć kawałek – Ludmiła Janusewicz
————————————————

Chciałbym przez życie
z tobą przejść
choć kawałek
kiedyś przy oknie z pelargonią
powiedziałeś

Stoję przy oknie
zliczając nasze spacery
po bulwarze
statki i łodzie
i myślę ile razy
nazwaliśmy kolory morza
na tej drodze

 

 

Dziś – Ludmiła Janusewicz
—————————————–

Dziś daję ci wiersz
wysmukły jak topola
taki po którym można
się przejść
gdy letnia wieczorowa
pora

Ty stoisz
przy swoim oknie
patrząc na zieleń
splątaną
traw

Słyszę twój krok
za krokiem
nie ma tu tylko
chabrów
i nie ma malw

 

 

Anioł stróż – Ludmiła Janusewicz
—————————————————-

mój anioł stróż
nie ma skrzydeł
chodzi w spodniach
i skórzanej kurtce
lubi patrzeć na morze
i brzdąkać na gitarze
z boskości ma jedynie
błękit oczu
w którym
tonę

 

 

DYKTANDO – Ewa Lipska
—————————————-

Pod dyktando.
Żeby tylko nie popełnić błędu.
Naród
nie pisać przez tłum otwarty.
Wiedzieć
kiedy zamykać a kiedy otwierać
usta.
Milczeć -
ale z jakiej litery ?
Odmienić się
ale nie przez przypadek.
Uważać
aby miłość nie napisać oddzielnie
tak jak czarna jagoda albo pierwszy lepszy.
Czujnie
po pewnych datach postawić kropkę.
Przy innych
minutę ciszy.
Uważać
aby życia nie napisać przez skróty.

Pamiętać
aby nie popełnić błędu przy śmierci.
Umrzeć
ortograficznie.

( Z tomu LIPSKA – LUDOWA S-PNIA WYDAWNICZA WA-WA ,R.1982 )

 

 

RZEKA – Adam Kadmon
———————————–

wzbierz w potoki
strugi z gór i lasów
podziemiami płyń
wądołami
twórz rozwijaj
wydobądż mielizny łachy
nie zapominaj o starorzeczach
trzeba je znów udrożnić
cieniom galarów
ożyw wody
dorzecznie
nurtem ośpiewaj stań się
meandrem w kraju serca
wiodącym mą barkę
do celu
uwierz w siebie rzeko
patrz powierzam mnie
tobie

 

 

 

 

 

adam kadmon
O mnie adam kadmon

Jestem istotą czującą , która swoje przeżyła.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura